Villmools merci dem Bea Kneip fir dëse flotte Reportage.
Hei kommt dir dohinn a vergiesst net ze lauschteren!
Geschwënn fand dir hei d’Datumen vun der Zikelalarm II - Tour am Hierscht. Lass geet et am September zu Veinen!
Hien hat schonn op si gewaart. Op der Terrasse, direkt iwwer dem Mier. Si hat dat erwaart, mee wéi si d’Trapen erofkoum, huet si méi laang gebraucht, wéi déi dräi lescht Deeg. Si huet all Bild ënnerwee bekuckt, all Dëschelchen, all Fotell, déi hei stung, bei dier si sech schonn e puermol gefrot hat, ob iwwerhaapt jeemools ee Mënsch sech géif dora sëtzen.
Hien hat e Cappuccino bestallt, zum Gléck kee Latte macchiato, duecht si, hien hat säi Sonnebrëll op an huet iwwer d’Mier gekuckt. Si ass ee Moment stoe bliwwen, huet och de Sonnebrëll aus hierer Posch geholl, obwuel den Himmel sech net konnt decidéieren. D’däischter Wolleke gouf et der vill de Moien, de bloen Himmel ass am Moment just eng wag Hoffnung bliwwen.
Hien ass opgestanen, wéi si koum. Dat huet hieren Androk weider bestäerkt, datt hien op eng eegen Aart a Weis nieft der Zäit gelieft huet. Gëschter owend wollt hien zréck, hie wollt net bei hier bleiwen, um Zëmmer mat hier déi éischt Nuecht verbréngen, hie wollt nach an d’frësch Loft, hat hie gelunn.
Och si huet ee Cappuccino bestallt an huet sech nieft hie gesat. Bal hat si gefrot, ob si dat dierft. Nieft hien, net vis-à-vis vun him. Esou kënnten si zu zwee d’Vue op d’Mier genéissen, huet si gelunn.
D’Dauwen op der Terrasse waren hier schonns déi lescht Deech opgefall. Si hu gelauert. Bis een Hotelgaascht un de Buffet gaangen ass, an eppes op sengem Teller zréckgelooss huet. Da si se decidéiert - aggressiv hat si geduecht - zu hierer fënnef oder sechs op dien Dësch geflu komm, an hu sech ëm dat Stéck Brout oder Kéiss oder Saumon oder Croissant oder Ham oder Kuch oder Uebst gestridden. Et war alles am Iwwerfloss do. Dacks waren d’Garçonen an hieren Uniforme gelaf komm fir se ze verdreiwwen, mee et ass hinne net gelongen. Méi wéi eng Kéier war eng Tas oder ee Glas, heiansdo och een Teller, op de Buedem gefall a mat engem haarde Klake gebrach.
D’Dauwen hunn dann an hierem Hannerhalt gewaart a si bekuckt, aus hiere ronne Vullenaen. Hitchcock duecht si.
Wéi d’Flüchtlinge sot hien.
Si wousst net, ob si sollt opstoen a goen.
Esou kënnt een den Titel vun der Uli Botzler am Telecran iwwersetzen. 
Villmools merci! Flotten Titel, flotten Artikel an …
Vu Bestsellerlëschten, an dat grad hei zu Lëtzebuerg, kann ee jo hale wat ee wëllt…
Trotzdeem hunn ech mech dëse Mount zerguddst gefreet! Net manner wéi dräimol si Bicher vu mir op dienen éischte Plazen: Zikelalarm op drëtter a Roughmix op véierter Plaz bei de Romaner a Mango Panda op fënnefter Plaz bei de Kannerbicher.
E ganz décke Merci un all d’Keefer vun dëse Bicher.
De Jeff Baden huet e Samschden eng Kritik iwwer “Zikelalarm” am Wort bruecht, déi ech iech hei net virenthale wëll.
Hei kënnt dir se liesen. Denkt drunn, wann dir op der Säit sidd, fir erofzeskrollen…
Ech hunn hei emol e ganze Koup Linken zesummegestallt, déi eppes mam Servais-Präis ze dinn hunn.
Als Iwwerbléck, esouzesoen, als Presserevue; alles wat ech esou gesot hunn, alles wat gesot gouf an och alles wat soss nach ze liesen an ze kucke war…
Do soll dach elo kee meckeren
Dat war eng schéin Zäit, mee wéi seet mäi Kolleg Remy ëmmer: alt weider mam Jabel!
Dach, ech mengen dat Eescht!
Um 19.30 Auer ass zu Miersch am Servais Haus d’Präisiwwerreechung an do ging ech mech wierklech ganz vill freeën, wann Dir kënnt dobei sinn.
Esou een Dag huet een nëmmen eng Kéier am Liewen an dofir wëll ech e mat Iech all deelen, zesumme lauschteren wann d’Just Friends nach eng Kéier hier Standards spillen, wann de Sahrs Romy d’Laudatio hält an dono e gudde Patt drénken.
Esou soll et sinn, dat wir flott!
A weider geet et mat der kabarettistescher Liesung iwwer d’Erzéiung zu Lëtzebuerg… dës Kéier zu Esch!
Dir wësst jo, hei gëtt et d’Buch zum éischten Deel.
An hei en Extrait aus diem Buch:
“Lifelong learning: Dir wësst jo all, wéi dat geet! Et kënnt een dohinner, 20 Persoune sëtze genéiert an engem grousse Krees a mussen sech der Rei no virstellen. Do héiert een dann 20 Mol dieselwechte Saz, dien dien Éischtgefrote sech zesummegebastelt hat, an um Enn hues du all d’Nimm nees vergiess.
Dann eng kuerz Introduktioun vum deier bezuelten ausläneschen Expert an dono…: Aarbechtsgruppen. Ouni Aarbechtsgruppe leeft beim Life-long Learning guer näischt. Déi, déi sech kennen, stellen sech de Batti, fir beieneen ze kommen. Déi aner kucken, fir een ze fannen, dien no äifregem Schaffen ausgesäit; die kann dann déi ganz Aarbecht maachen.
No 3 Stonnen daucht den Expär dann nees op an da kënnt dat Bescht: All Aarbechtsgrupp stellt seng Aarbecht vir: Do kriss de eppes ze laachen, do schwätzen da ganz normal Leit op eemol, wéi wa se vun alle gudde Geeschter verlooss wieren. Dien auslänneschen Expär, dien elo mécht, wéi wann en alles géing verstoen, fënnt dat dann och nach gutt. Do amëséieren ech mech ëmmer am beschten – bis ech selwer dru kommen…
A wann s de da ganz vill Pech hues, a wann nach Zäit bleift, da kënnt elo mat absoluter Sécherheet nach e Rollespill. Ech hu bis haut nach net verstanen, firwat esou ee Rollespill gutt soll sinn. Op alle Fall behëlt sech do jiddereen esou, wéi en sech ni am normale Liewe behuele géif. Definitiv net! Ech erwëschen ëmmer d’Haaptroll, well déi Clever sech déi kleng Rollen direkt ënner den Nol gerappt haten. An da kann ech mech, zum Amusement vum ganze Sall, fir déi nächst zéng Minutten zum Klon maachen.
Well den Expert die leschten Zuch nach muss kréien, bleift keng Zäit méi, fir d’Rollespill ze diskutéieren an auszewäerten, a mir ginn alleguer mat engem Zertifikat an der Hand entlooss.
Wann ech da kuerz drop mäi Computer doheem umaachen, wat fannen ech do: Een Evaluatiounsziedel, op diem ech op 200.000 verschidde Manéiere muss ukräizen, wéi gutt dien Expär alles gemaach huet a wat die Cours mir alles bruecht huet.”
Den Text ass fäerdeg, et ka lassgoen!
An der Päischtvakanz all moies geschriwwen a gelies an elo spiren ech, wéi ech lues a lues ëmmer méi nervös ginn. Et ass elo die Moment, dien et virun all Première gëtt: et wees een net ob et eppes ass, et wees en net, ob et bei de Leit ukënnt, ob et fonktionnéiert. Ëmmer emol nees mengt een, et wir iwwerhaapt näischt an et misst ee vu ganz vir ufänken… eng zimlech stresseg Situatioun, déi wahrscheinlech näischt anescht wéi “Lampenfieber” ass.
D’Buch vum Zikelalarm 2013 ass fäerdeg ginn, an dat gëtt et elo iwwerall ze kafen.
Diem hunn ech näischt bäizesetzen …
Dach, merci Armand fir d’Foto a Jang fir de Brëll!
Liest hei den Artikel.
