Roland-Meyer.lu

Dat ass eng Fro, déi mir immens dacks gestallt kréien. Wéi sot schonns de Maurice Maeterlinck esou schéin: “Iddien ze hunn ass himmlesch, se auszeschaffen ass d’Hell.” Et geet also virun allem em Drubleiwen, Disziplin an Aarbecht. Iergendwann sinn d’Iddien do, mee bis déi als fäerdegt Stéck op der Bühn sinn, vergeet vill Zäit an déi gëtt vu vill Kappzerbrieches begleet. Op Dräikinneksdag am Januar fänke mir u mat schaffen fir die neie Programm. Inhalter sammelen, klasséieren, verwerfen. Dann déi éischt Texter. Weider schreiwen bis den August. Liesprouf, Programm, Organisatioun. Da vu Mëtt September un all owes d’Prouwen op der Bühn. Flott, kreativ a spannend ass anescht. Dat hei ass éischter … bäihalen.

Mee mir wollten et jo net anescht!

Déi lescht Deg sinn ech dacks gefrot ginn, wat dann eigentlech d’Theme vum Sténkdéier-Programm-2011 sinn. Et sinn d’Themen vun 2011: de Velo, de Becca, d’Sécherheet, déi a Krisenzäiten ëmmer eng wichteg Roll spillt, zemools bei eis am Ländchen (cf. “de séchere Wee”), d’Educatioun, wëll et am Moment esou ausgesäit, wéi wéi all déi, déi mat eise Kanner schaffen, de schwaarze Péiter zougeschoustert kréichen, an … mee da kommt Dir léiwer selwer kucken!

Hei kënnt Dir buchen!

De Programm steet, mir an de Public sinn zefridden, et rullt. De Keller am Literaturhaus ass esouwäit ausverkaf, mee am Kulturhaus bleiwe nach Plazen. Mir miirken och elo esou lues, wat fir eng Stécker am beschten ukommen, a wéi all Joer hate mir net onbedingt mat diene gerechent…

Dës Woch spille mir dënschdes, mëttwochs, donneschdes a samschdes. E Freideg ass fräi.

D’Première gëschter Owend hu mir gutt iwwerstaan! E puer Onsécherheeten, mee alles huet tipptopp geklappt. Elo gëtt nach e bëssen um Programm gefeilt, dann ass et perfekt. Ech sinn déck zefridden.

Allerdings ass gëschter och nees vu ville Leit d’Fro gestallt ginn: “Et war näischt an der Zeitung!?”  En ettlech Leit haten de Rendez-vous bal verpasst, wëll se näischt gewuer gi sinn. E Mini-Artikel am Wort, e puer Minutten um 100,7; an dat war et… Maache mir do eppes falsch oder huet dat aner Grënn?

Gespaant si mir nees all! No engem halwe Joer Schreiwen a wochelaangem Prouwen kann ech am Moment guer näischt soen. Ech hunn hunn zwar e gutt Gefill, mee wéi et de Leit gefällt weess ech net. De Fanger ass nach ëmmer net ganz an der Rei, dofir ass d’Musik dës Kéier anescht wéi déi lescht Joeren. Ob dat elo manner gutt ukënnt musse mir nach ofwaarden. Ech si frou, datt et elo lass geet an de Stress vun diene leschten Deg a Wochen noléist.

Frou sinn ech och, datt d’Buch fäerdeg ginn ass. Fir just 12 € kënnt dir “Méi ass et net” an der Oweskeess zu Miersch kafen, a gläich och hei um Site.

Nach eng Woch bis d’Première! De Programm steet, wann d’Politik eis net nach weider op Trapp hält, déi nei Anthologie mat Texter (Méi ass et net; 2006 bis 2010) aus eise rezente Programmer ass do, de Keller am Literaturhaus fëllt sech. Elo komme nach d’Generalprouwen, da kann et lass goen. A jo, dem Fanger geet et besser, mee en ass nach net geheelt… ech hoffe weider!

E Rietshänner gräift mat der lénkser Hand d’Säite beim Gitarspillen. Dat ass am Moment mäi Problem. Ech hu mech mat engem superschaarfe Messer a grad die wichtege lénksen Zeigefanger geschnidden, riicht duerch de Nool - et hat net vill gefeelt, da war en zolitt Stéck ganz erof - an elo ass die ganzen Heelungsprozess eng Course mat der Zäit ginn. D’Première vum “Schwaarze Péiter” ass den 13.10.. Am Moment kann ech nach keng Gitar spillen. Mir prouwen d’Lidder ouni Begleedung; wëssen also och net, wéi et herno klengt! Nach ëmmer ass de Fanger déck geschwollen, u Musikmaachen ass nach net ze denken. Drécke mer d’Daumen, dass et nach klappt!

No “Modern Welt” a “Gutt ze wëssen” ass “Méi ass et net” elo dat drëtt Buch vun den Auteuren vum “Kabaret Sténkdéier”: Tom Kraemer, Remy Kraus a mir. Iwwer d’Summerpaus waren d’Präparatiounen e bëssen duerchernee gelaf, mee elo si mir nees an dier richteger Spuer! Fir d’Première vu “Schwaarze Péiter” den 13. Oktober zu Miersch am Literaturzenter ass d’Buch do. Dës Kéier gëtt et d’Highlights aus de Programmen vun 2006 bis 2010. Déi zwee éischt Bicher sinn ëmmer nach disponibel a kënnen hei am Bicherbuttik op dëser Säit bestallt ginn: an de Shop.
www.stenkdeier.lu

Endlech geet et lass! Dir kënnt elo buchen: 47 08 95   www.luxembourgticket.lu

D’lescht Joer hate mir gemengt, et ging biergop! Mee Quetschen och, d’Kriiss ass nees do, an dës Kéier zerguddst. Egal ob mer se elo Euro-, Schold- oder Bankekriiss nennen, Kriiss ass Kriiss. A kee Mënsch wäit a breed, dien eng Ahnung huet, wéi et elo soll weider goen. Kee Mënsch, dien engem kënnt soen, wat elo ze maachen ass.Dat selwecht Bild an der Edukatioun, bei de Krankekeesen, bei de Renten… ëmmer no dem Motto: lee dech nëmme net zur Fënster eraus, soss kënns de emol naass ginn.Esou stécht een diem aneren de “Schwaarze Péiter” zou, bougéiert net, mécht guer näischt, an hofft, datt een aneren eppes ënnerhëlt. Mee hate mir dofir d’Politiker gebraucht? Wann alles an der Rei ass, dann huet ee gutt, déck Téin ze späitzen. Wann de Wand iewer méi stiermesch bléisst, dann halen se sech hannerwands…

Hei ginn et weider Infoen!

D’Äerdbier ass zeideg, de Rubarb giess. Dat ass dat séchert Zeechen, datt et Zäit gëtt fir die neie Programm vum Kabaret Sténkdéier. Eng ganz Rei Texter si geschriwwen an elo geet et geschwë mat de Präparatiounen vun den Owenter am Hierscht am Literaturzenter an am Kulturhaus zu Miersch un.

“Schwaarze Péiter” ass d’Thema, den Ophänker. An dat passt wéi d’Fauscht op d’A! Mir liewen an enger Zäit, an dier kee wellt Verantwortung iwwerhuelen, an dier jiddereen diem aneren de schwaarze Péiter wëllt zouschousteren, an dier et normal ass, dien aneren gewäerden ze loossen an ze hoffen, datt ee selwer näischt muss maachen. Egal ob an der Politik, an der Erzéiung, am Sport oder am Privaten: lee dech net aus der Fënster, soss kënns du emol naass ginn, hal dech besser bedeckt, da geschitt dir net esou séier eppes: fräi no dem Fernand Wark sengem Motto: “Wann ee laacht, da laacht mat; wann een drénkt, dann drénkt mat, a wann ee schafft… da loosst e schaffen.”

Am Oktober geet et lass…