“Eng Nuecht am Supermarché” heescht dat neit “Stéck vum Joer” dat mir den Owend zu Walfer virstellen. De Sënn an den Zweck vum “Stéck vum Joer” ass, datt d’Schoulen zesummeschaffen, en Netzwierk bilden, déi eng dier anerer hëlleft, an datt esou ee komplett neit Stéck fir déi éischte Kéier de Wee op d’Bühn fënd.
Em wat geet et:
An engem Supermarché soll de Rayon vum Uebst a Geméis verklengeert ginn, an de Rayon vun de Séissegkeeten an den déifgefruerene Produkter vergréissert. Déi verkafen sech einfach besser. Doriwwer freeën sech d’Kornischong, den Apel, d’Bir an d’Orange natierlech guer net, a si kënnechen de Séissegkeeten de Krich un.
An diem ganze Duercheree fannen sech iewer elo dat séisst klengt Äerdbir an die léiwe faarwege Gummibäerchen. “Du bass esou séiss, ech kënnt an dech bäissen!” - Sollen si zwee d’Gemidder berouegt kréien, a wéi eng Roll spillt die sténkege Kéis an dier ganzer Affair? E Stéck iwwer d’gesond Iessen, mee net nëmmen doriwwer!
theaterschoul.lu