Muedebëtzeg - nach eng Réckmeldung
Hei nach en aneren Text iwwert dat neit Buch:
hallo roland, e puer iwwerleeungen zu dengem neien buch.
“Muedebëtzeg” huet sech ganz flësseg(?) gelies, ass vun ufank bis un d’enn spannend, d’story ass sou opgebaut, datt se absolutt glawwierdeg ass; eng vun deenen heefechen mid-life crisis escapaden, di jo dax schlëmm endegen an déi een esou gären géif reckgängeg maachen, do wärten vill leit an eisem alter sech schons ërëmfannen, an déi wou ët nach nët zë spéit ass, betraff an nodenklech genuch maachen, fier eventuell vun der iwwerhuelspur am leschten moment neess anzeschwenken…
fier een, deen dech gudd kennt, esou wéi ech, ass d’lecture wahrscheinlech aanescht wéi fier een “neutralen” lieser; déi biografesch elementer hun mech an deem sënn iergeféiert, datt ech de plot emmer ërëm gegleeft hun an angscht fier iech zwee hat! ech hun mier dann ëmmer ërëm bewosst missen maachen, datt ët eng fiktiv geschicht ass…
ech si wierklech beandrockt; iwwert verschidden philosophesch iwwerleeungen hun ech matt bewonnerung gestaunt, an och all respect fier déi radikal éierlechkeet an de courage esou ongeschminkt woueregkeeten ze schreiwen (z.B. d’fro un den dokter: “sin ech elo ee krëppel? dat huet mech zwar ëmgehaen!)
ech wönschen deem buch ganz vill success an könnt mier vierstellen, datt ët och gudd gief an déitschland ukommen…
chapeau francine ”
Villmools merci, Francine!